Το Μπίλεφελντ ίσως και να μην υπάρχει, η Αρμίνια όμως υπάρχει σίγουρα και είναι στον τελικό

Ήταν τέτοιες ακριβώς μέρες του Μαΐου του 1994 όταν ο Γερμανός φοιτητής πληροφορικής Αχίμ Χελντ ανέβασε σε ένα από τα πιο διάσημα ιντερνετικά φόρουμ της εποχής μια ανάρτηση που με απλά λόγια έλεγε ότι το Μπίλεφελντ δεν υπάρχει. Αφορμή για αυτό το ποστάρισμα ήταν μια κουβέντα σε ένα φοιτητικό πάρτι στο οποίο κάποιος φίλος του γνωρίστηκε με κάποιον που του είπε πως είναι από το Μπίλεφελντ και η αυθόρμητη απάντηση του στο άκουσμα της πόλης του συνομιλητή του ήταν “μα αυτό δεν υπάρχει”.

Ο Χελντ, όπως και όλη του η παρέα, συμφωνούσαν με αυτή την παρατήρηση αφού τα… επιστημονικά δεδομένα που είχαν ήταν συντριπτικά υπέρ της: Δεν ήξεραν κανέναν από το Μπίλεφελντ, δεν είχαν πάει ποτέ στο Μπίλεφελντ, δεν ήξεραν κανέναν που να έχει πάει στο Μπίλεφελντ, δεν είχαν ακούσει ποτέ για κάποιο διάσημο αξιοθέατο ή εκδήλωση στο Μπίλεφελντ. Οπότε, ποιο είναι το συμπέρασμα; Το Μπίλεφελντ δεν υπάρχει.

Πατώντας πάνω σε αυτές τις απλές παρατηρήσεις ο Χελντ έγραψε μια μικρή έκθεση πάνω στο θέμα, προσθέτοντας και την επίκαιρη τότε πληροφορία πως πρόσφατα είχε περάσει από την περιοχή και η είσοδος/έξοδος της πόλης στην εθνική οδό ήταν «συμπτωματικά» κλειστή! (Η είσοδος ήταν πράγματι κλειστή εκείνη την περίοδο λόγω έργων). Για να το κάνει ακόμα πιο ακραίο και χαβαλεδιάρικο πρόσθεσε ότι όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, είτε ότι είναι από το Μπίλεφελντ είτε ότι έχει πάει εκεί, είναι κάποιος από «αυτούς» που για κάποιο δικό τους λόγο έχουν συνωμοτήσει για να πείσουν όλους τους υπόλοιπους ότι υπάρχει αυτή η φανταστική πόλη. Η θεωρία πατούσε και σε παλιότερες λογοτεχνικές και καλλιτεχνικές αναφορές. Για παράδειγμα σε ένα θεατρικό δράμα του 1950 υπάρχει ένας διάλογος μεταξύ των δυο πρωταγωνιστών που λέει:
– Θεού θέλοντος θα ξαναβρεθούμε κάποια στιγμή
– Και αν όχι σε αυτόν τον κόσμο, τότε ίσως στο Μπίλεφελντ

Όλο αυτό ήταν φυσικά μια εμπνευσμένη προσπάθεια ενός νεαρού φοιτητή με αρκετό ελεύθερο χρόνο να σατιρίσει και να κοροϊδέψει τις διάφορες θεωρίες συνομωσίας που είχαν κατακλύσει το ίντερνετ τα πρώτα του χρόνια. Αυτό που ξεκίνησε όμως ως μια μικρή πλάκα μεταξύ μερικών φίλων, φοιτητών και κάποιων χρηστών ενός φόρουμ, εξελίχθηκε με τα χρόνια σε μια γερμανική σταθερά! Ένα εθνικό «αστείο» που ανά διαστήματα επιστρέφει στην επικαιρότητα μέχρι και σήμερα, στηριζόμενο στο ότι για αρκετούς το Μπίλεφελντ είναι μια τελείως αδιάφορη πόλη που περνάει εύκολα απαρατήρητη.

Τέτοιου είδους αστείες θεωρίες υπάρχουν αμέτρητες στον κόσμο. Για την Αυστραλία, το Βέλγιο, το Γουαϊόμινγκ και για διάφορες άλλες μικρότερες πόλεις και περιοχές σε όλο τον πλανήτη. Κάτι αντίστοιχο έχουμε και στην Ελλάδα με το Κιλκίς. Σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα όμως, η «Συνωμοσία του Μπίλεφελντ» έχει εδραιωθεί για τα καλά στη γερμανική κοινωνία σε τέτοιο βαθμό που έχουν γυριστεί όχι μια άλλα δυο ταινίες σχετικά με το θέμα. Μέχρι και η Μέρκελ όταν ήταν καγκελάριος έχει προσθέσει σε επίσημη ομιλία της για μια επίσκεψη στην πόλη τη φράση “…αν πράγματι υπάρχει στην πραγματικότητα”. Όπως διαβάζουμε, ένα κομμάτι των περίπου 300.000 κατοίκων της πόλης ενοχλείται με αυτή την κουβέντα καθώς θεωρεί ότι υποτιμάει την περιοχή τους. Η πλειοψηφία πάντως φαίνεται να την αντιμετωπίζει ως αυτό που πραγματικά είναι: Ένα απλό αστείο και τίποτα παραπάνω. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα το τμήμα μάρκετινγκ του δήμου το έχει χρησιμοποιήσει για να διαφημίσει την περιοχή.

Το Μπίλεφελντ (ή και όχι)

Αν για την ύπαρξη της πόλης υπάρχουν κάποιες ενστάσεις, για την τοπική Αρμίνια δεν αμφιβάλλει κανένας. Όχι μόνο υπάρχει αλλά το βράδυ του Σαββάτου στο Βερολίνο θα γίνει η πρώτη ομάδα 3ης κατηγορίας μετά το 2001 (και μόλις η τέταρτη στην ιστορία του θεσμού) που θα δώσει το παρών σε έναν τελικό κυπέλλου Γερμανίας!

Πώς το κατάφερε αυτό; Εκμεταλλευόμενη σε μεγάλο βαθμό το γεγονός ότι στο γερμανικό κύπελλο τα παιχνίδια είναι μονά και το ότι όλα ήταν στην έδρα της. Πρώτο θύμα της ήταν το Ανόβερο που ηττήθηκε με 2-0 στον πρώτο γύρο. Ακολούθησε ένα 2-0 επί της Ουνιόν Βερολίνου, ένα 3-1 επί της ισχυρής φέτος Φράιμπουργκ και ένα 2-1 επί της Βέρντερ Βρέμης στον προημιτελικό. Η μεγαλύτερη έκπληξη της χρονιάς συντελέστηκε στον ημιτελικό, εκεί που νίκησε με 2-1, και μάλιστα με ανατροπή, την περσινή νταμπλούχο Μπάγερ Λεβερκούζεν. Στο ρεζουμέ, για να φτάσει στον τελικό χρειάστηκε να αποκλείσει μια ομάδα της 2ης κατηγορίας και τέσσερις ομάδες της Μπουντεσλίγκα!

Ένα ωραίο και διαφορετικό βίντεο με την πορεία μέχρι τον τελικό
[Κάντε κλικ στο «Παρακολουθήστε στο youtube»]

Αυτή θα είναι η πρώτη φορά που θα παίξει σε έναν τελικό, αφού τέσσερις φορές στο παρελθόν η πορεία της σταμάτησε στους ημιτελικούς. Το σπουδαίο αυτό παιχνίδι θα γίνει τον ίδιο μήνα που ο σύλλογος γιορτάζει 120 χρόνια ιστορίας. Ένας σύλλογος που είναι γνωστός στη Γερμανία ως «ασανσέρ» (έχει το ρεκόρ ανόδων στην 1η κατηγορία με 8) και ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει προσφέρει αρκετές πίκρες στους φίλους του. Η διετία που πέρασε στη Μπουντεσλίγκα στις αρχές της δεκαετίας ξεχάστηκε γρήγορα μετά τους δυο απανωτούς υποβιβασμούς που την έφεραν στην 3η κατηγορία πέρσι.

Το χειρότερο όλων ήταν ότι ο υποβιβασμός δεν ήταν ο πάτος. Το καλοκαίρι πριν την πρώτη της σεζόν στην 3η κατηγορία ο σύλλογος βρισκόταν ακόμα σε κατάσταση σοκ. “Στις αρχές εκείνου του καλοκαιριού μας είχαν μείνει μόνο δυο παίκτες με συμβόλαιο. Το μπάτζετ μας έπεσε κατά 95% και αναγκαστικά κάναμε περικοπές στα πάντα. Κόβαμε ό,τι μπορούσαμε από τα ταξίδια, τα φαγητά, από παντού”. Κάπως έτσι εκείνη τη σεζόν κινδύνευσε με έναν τρίτο σερί υποβιβασμό, που αποφεύχθηκε στις τελευταίες αγωνιστικές.

Η φετινή χρονιά όμως είναι τελείως διαφορετική. Παράλληλα με την ιστορική πορεία στο κύπελλο, η ομάδα έκανε πρωταθλητισμό, τερμάτισε στην 1η θέση της βαθμολογίας και κατάφερε να εξασφαλίσει την άνοδο στη Μπουντεσλίγκα 2. Το Μπίλεφελντ (ή τέλος πάντων ό,τι υπάρχει εκεί γύρω) γιορτάζει και με το δίκιο του, αφού όπως συμβαίνει στις περισσότερες γερμανικές ομάδες, ο κόσμος δεν γύρισε την πλάτη με το που άρχισε η κατρακύλα. Πέρσι που πάλευε για να μην πέσει στην 4η κατηγορία περίπου 19.000 θεατές ήταν σταθερά δίπλα της κάθε δεύτερο σαββατοκύριακο ενώ φέτος, που ο τροχός γύρισε, το νούμερο πλησιάζει τις 22.000 που σημαίνει ότι το γήπεδο είχε πληρότητα που πλησιάζει το 82%.

Για να σηκώσει την κούπα και να ολοκληρώσει αυτή την απίθανη πορεία θα πρέπει να προσθέσει άλλη μια πολύ μεγάλη έκπληξη στο παλμαρέ της και να νικήσει το Σάββατο άλλη μια καλή ομάδα της Μπουντεσλίγκα. Η Στουτγκάρδη μπορεί να μην βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με αυτό που ήταν πέρσι, όταν και τερμάτισε 2η, αλλά παραμένει το αδιαφιλονίκητο φαβορί του τελικού, αφού εκτός από πιο ποιοτική ομάδα έχει και μεγάλο κίνητρο. Εκτός από τη δίψα για έναν τίτλο μετά από καιρό (από το τελευταίο κερδισμένο κύπελλο της έχουν περάσει 28 χρόνια), υπάρχει και το «μετά» που έχει μεγάλη αξία. Μια επικράτηση στον τελικό θα της δώσει ένα πολύτιμο ευρωπαϊκό εισιτήριο που δεν κατάφερε να εξασφαλίσει φέτος μέσω του πρωταθλήματος.

Για όσους δεν ασχολούνται με το γερμανικό ποδόσφαιρο και αναρωτιούνται το πόσο εμπορικός θα είναι ένας τελικός ανάμεσα σε μια ομάδα που τερμάτισε 9η φέτος στη βαθμολογία και μια ομάδα 3ης κατηγορίας, να ενημερώσουμε πως η ομοσπονδία ανακοίνωσε πριν λίγες εβδομάδες πως ο αριθμός των αιτήσεων για ένα εισιτήριο που έλαβε αποτελεί ρεκόρ. Πόσοι ζήτησαν ένα μαγικό χαρτάκι για τον τελικό; 1,66 εκατομμύρια άνθρωποι! Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ στο Βερολίνο θα βρεθούν περίπου 100.000 φίλοι της Αρμίνια! “Δεν νομίζω ότι την τελευταία εβδομάδα δούλεψαν πολλοί στο Μπίλεφελντ. Όλοι προετοιμάζονταν για τη μεγαλύτερη μέρα της ζωής τους” δήλωσε σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του ο προπονητής της Αρμίνια. Φανταστείτε δηλαδή να υπήρχε στην πραγματικότητα και το Μπίλεφελντ…