Ο μαρκήσιος-σούπερμαν και η νοικοκυρά πρόεδρος της Ράγιο Βαγιεκάνο

Η Ράγιο Βαγιεκάνο είναι μια ομάδα χωρίς ιδιαίτερες ποδοσφαιρικές επιτυχίες που έχει καταφέρει να είναι δημοφιλής εξαιτίας του χαρακτήρα της, της κουλτούρας του κόσμου της, καθώς δεν αντιπροσωπεύει απλώς μια περιοχή και τους ανθρώπους της, αλλά προσπαθεί να ανταποκρίνεται σε μια συγκεκριμένη φιλοσοφία. Πολύς κόσμος όμως ίσως αγνοεί ότι σε μεγάλο βαθμό η αγωνιστική άνοδός

Continue Reading →

Ο τρόπος της Φράιμπουργκ

Σε μια εποχή που στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο κυριαρχεί, όπως σχεδόν παντού, το χρήμα και το όνειρο των περισσότερων φιλάθλων είναι να βρεθεί ένας πάμπλουτος τύπος που θα αγοράσει την ομάδα τους, θα χώσει λεφτά και θα την οδηγήσει στους τίτλους που θα πικράνουν τους αντιπάλους τους, ένα χωριό ανυπότακτων Γαλατ… (χμμμ, λάθος εισαγωγή), ένα μέρος

Continue Reading →

72 ώρες για να να συναντήσεις το ίνδαλμά σου

Το πρωτάθλημα της Αργεντινής βρίσκεται πλέον στην 17η αγωνιστική του και οδεύει προς το τέλος. Βλέπετε έχουμε 28 ομάδες και 27 αγωνιστικές για να παίξουν όλοι με όλους. Τη στιγμή που γράφεται το κείμενο, στην 1η θέση βρίσκεται η Ατλέτικο Τουκουμάν (με συγκάτοικο τη Χιμνάσια). Στις από κάτω θέσεις βρίσκονται ακόμα μερικά φολκλορικά ονόματα, για

Continue Reading →

Όταν ξεκίνησαν οι όμιλοι και ο Παναθηναϊκός βρέθηκε εκεί

Ήταν καλοκαίρι του 1991 όταν η UEFA έβαζε σε εφαρμογή το νέο της σχέδιο για το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Η διαδικασία των νοκ-άουτ αναμετρήσεων που οδηγούσαν μέχρι και τον μεγάλο τελικό θα έδινε τη θέση της -για πρώτη φορά- σε δύο ομίλους των τεσσάρων ομάδων. Οχτώ πρωταθλήτριες ομάδες, από οχτώ διαφορετικές χώρες, θα έπαιζαν σε

Continue Reading →

Πώς να ξεφύγεις από το τέρας: η ιστορία του Άντονι και της Λαρίσα

Μία από τις καλύτερες ταινίες που έχουν βγει από τη Βραζιλία στον αιώνα που ζούμε είναι το Cidade de Deus, ελληνιστί «η πόλη του Θεού», βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο. Και πριν οι φίλοι αναγνώστες του Άρη πεταχτούν, μιλάμε για άλλη πόλη. Το Ρίο ντε Τζανέιρο. Η ταινία, που ακολουθεί την ιστορία μιας παρέας που ζει

Continue Reading →