Λίγο πριν την μεταξύ τους μετωπική στη φετινή Ευρωλίγκα, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός συγκρούονται με τους “αιώνιους” της Ιβηρικής σε δύο αναμετρήσεις όπου η ένταση, απλά θα χτυπήσει κόκκινο..

Με στόχο τη νίκη-μήνυμα απέναντι στους Ίβηρες αντιπάλους μας ξεκινούν αυτή τη σπουδαία εβδομάδα οι ελληνικές ομάδες στην Ευρωλίγκα σε μια σειρά αγώνων που μοιάζει με “εικονικό F4” για τους τέσσερις μονομάχους. Η λέξη “άμυνα” πρέπει να γραφτεί με τα πιο έντονα γράμματα στο DNA Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού..

Μπαρτζώκας & Friends

O Γιώργος Μπαρτζώκας επιστρέφει (όπως νομίζω ο ίδιος κάποτε θα είχε ονειρευτεί) σε συνθήκες πλήρους αναγνώρισης στο ΣΕΦ με τα χρώματα μιας εκ των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών ομάδων, αποτελώντας, και ο ίδιος πλέον με αυτή του τη συμμετοχή, μέρος της σπουδαίας ιστορίας στις μονομαχίες των δύο ομάδων έχοντας πολεμήσει και για τα δύο στρατόπεδα…

Το timing που θα διεξαχθεί το συγκεκριμένο παιχνίδι έχει σπουδαία σημασία δεδομένου ότι μπορεί να διαμορφώσει πνευματικές ισορροπίες και να δυσκολέψει τη συναισθηματική διαχείριση για την ομάδα που πιθανόν θα βρεθεί από κάτω. Ο γηπεδούχος Ολυμπιακός θα πατήσει το παρκέ του ΣΕΦ ερχόμενος από μια τραυματική ήττα στη Πόλη από τη Γαλατά η οποία τον κράτησε πίσω σε παραπάνω θέματα από την απτή απεικόνιση στον βαθμολογικό πίνακα. Είναι επίσης σημαντικό το γεγονός ότι ακολουθεί άμεσα παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, οπότε η πίεση τη Τετάρτη το βράδυ θα είναι κατά κάτι μεγαλύτερη στις πλάτες της ελληνικής ομάδας. Ελπίζω να τη μετατρέψει σε ορμή..

Για τη Μπαρτσελόνα υπάρχει μια αίσθηση ότι βρίσκεται ακόμα μακριά από το αγωνιστικό πρόσωπο το οποίο θέλει να διαμορφώσει ο κόουτς Μπαρτζώκας όμως θα πρέπει να αναλογιστούμε ότι οι Καταλανοί μετρούν πολλές και σημαντικές απουσίες τη στιγμή που ουσιαστικά μετρούν 4 σερί νίκες στην ACB και 3 στην Ευρωλίγκα. Στη πραγματικότητα καθόλου άσχημα.. Απλά ο πήχης των προσδοκιών είναι υψηλός και ο ερχομός του κόουτς Μπαρτζώκα έδωσε την εντύπωση σε αρκετό κόσμο ότι η “εστέτ” Μπαρτσελόνα θα γίνει άγρια και πυραυλοκίνητη. Η επιστροφή του Κοπόνεν έχει αλλάξει τη Μπαρτσελόνα σημαντικά προσδίδοντας της μια αίσθηση πολυμορφικότητας στην επιθετική ανάπτυξη και τον τρόπο έκφρασης της μέσα από το playbook του Έλληνα κόουτς.

Και για τις δύο ομάδες το αμυντικό performance θα αποτελέσει τον πιο σημαντικό δείχτη στην αξιολόγηση της συνολικής τους απόδοσης. Ο Ολυμπιακός έρχεται από ένα πολύ κακό αμυντικό παιχνίδι απέναντι στη Γαλατασαράι και είναι σημαντικό να κάνει στην άκρη τη “λέξη” αμφιβολία για τον τρόπο δουλειάς και λειτουργίας του συνόλου του. Εκτιμώ ότι οι ερυθρόλευκοι θα χρειαστούν ένα καλό αμυντικό παιχνίδι για επιβληθούν της Μπαρτσελόνα σήμερα το βράδυ στο Φάληρο. Αρχικά για να πάρουν το πλεονέκτημα του ρυθμού βάζωντας τις βάσεις για να ανοίξουν το γήπεδο. Οι μνήμες των αγώνων απέναντι στην Αναντολού και τον Παναθηναϊκό, παιχνίδια τα οποία έδωσαν μια αίσθηση ολοκλήρωσης στους ερυθρόλευκους και ακούμπησαν σχεδόν στο απόλυτο τα “θέλω” του κόουτς Σφαιρόπουλου για το φετινό μοντέλο, είναι νωπές.. Δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Καταλανοί είναι μια από τις καλύτερες άμυνες της διοργάνωσης αυτή τη στιγμή και πάνω σε αυτό το κομμάτι στηρίχτηκαν (και στηρίζονται) στο μεταβατικό στάδιο των τραυματισμών και της αφομοίωσης καινούργιων πραγμάτων που ακόμα διανύουν.

Η μάχη σε τακτικό επίπεδο έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον..

Πασκουάλ vs Λάσο. Ξανά..

Ναι ξανά. Και είναι τόσο ενδιαφέρον το ότι ο Τσάβι Πασκουάλ βρίσκεται στο τιμόνι μιας άλλης ομάδας.. Οι δύο τους έχουν δώσει τεράστιες μονομαχίες, με το σκορ στις μεταξύ τους αναμετρήσεις να είναι ενδεικτικό (24-23 υπέρ του Πασκουάλ), έχουν προσφέρει στον κόσμο δυνατές στιγμές εντός και εκτός παρκέ με την αμοιβαία εκτίμηση και τον σεβασμό να είναι πάντα εκεί..

Το παιχνίδι αυτό είναι το τεστ με τον υψηλότερο ίσως βαθμό δυσκολίας για την άμυνα του Παναθηναϊκού. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κόουτς Πασκουάλ εστίασε πριν μερικές ημέρες στο ότι η ομάδα του διατηρεί τη καλύτερη άμυνα στη φετινή Ευρωλίγκα… Θέλησε με αυτό τον τρόπο να μεταδώσει την πίστη στους παίχτες του και στο αμυντικό πλάνο το οποίο θα αποτελέσει το “φανάρι” στα σκοτεινά μονοπάτια του Barclaycard Center.

Απέναντι στη Ρεάλ και το μπάσκετ που αυτή πρεσβεύει χρειάζεσαι όλα σου τα όπλα. Ειδικά όταν 48 ώρες μετά είσαι αναγκασμένος να παίξεις το σπουδαιότερο ίσως παιχνίδι μέχρι τώρα στη σεζόν απέναντι στον Ολυμπιακό.. Ένα ματς υψηλού ρυθμού στη Μαδρίτη μπορεί να έχει διάφορες παρενέργειες εντός και εκτός των σαράντα αυτών λεπτών. Η Baskonia και το μπάσκετ του Σίτο Αλόνσο έφυγαν με ψηλά το κεφάλι από τη Μαδρίτη παίζοντας στον γνώριμο, συνήθη ανεξάντλητο ρυθμό τους. Αυτό είναι το μπάσκετ τους και στη προκειμένη περίπτωση τους βοήθησε όντας όμως μονόδρομος. Ο Παναθηναϊκός είναι τελείως διαφορετική περίπτωση. Θα πρέπει επίσης να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο ο οποίος συνδέεται όμως με τον πλήρη έλεγχο του ρυθμού. Στόχος ο οποίος απαιτεί τη χαλιναγώγηση του Σέρχιο Γιούλ, την καλή άμυνα στη ball screen επίθεση των γηπεδούχων για τον Κάρολ και κυρίως την “αποκοπή” των δεσμών μεταξύ των περιφερειακών και της (υψηλών παραγωγικών δυνατοτήτων) γραμμής ψηλών της Ρεάλ. Άλλωστε όταν επιτίθεσαι στον πόλεμο στοχεύεις στο να βομβαρδίσεις τα ..κέντρα επικοινωνίας του εχθρού. Ράντολφ και Αγιόν είναι παίχτες που μπορούν να βγάλουν λαγούς από το καπέλο τους στην επίθεση συνδυάζοντας το παράλληλα με πολύ καλό footwork στην άμυνα.

Μπουρούσης και Ρίβερς θα έχουν έξτρα κίνητρο απέναντι στην πρώην ομάδα τους και τον κόουτς Λάσο. Το βίντεο που ακολουθεί αποτελεί μια μικρογραφία της σχέσης τους (με όλα τα συν και τα πλην) στη Μαδρίτη..

Εν κατακλείδι, αυτό που ειλικρινά με “τρώει” (από ενδιαφέρον) για να δω αναφορικά με τη μάχη του Παναθηναϊκού στη Μαδρίτη εκτός από τις επιδόσεις της άμυνας του απέναντι σε μια πολύ παραγωγική επίθεση, είναι η διαχείριση του ρόστερ του ειδικά σε περιπτώσεις που στον καθρέφτη του ματς φανεί η φθορά για την ελληνική ομάδα. Έχω αυτή τη στιγμή σοβαρές ενστάσεις σχετικά με το πως θα μπορέσει η ελληνική ομάδα να διαχειριστεί όχι μόνο τη συμπεριφορά της στην επίθεση αλλά και το αμυντικό transition χωρίς τον Καλάθη στο παρκέ. Και ναι, είναι ίσως το πρώτο ματς της σεζόν που θα ήθελα τόσο πολύ να έβλεπα τον Μάικ Τζέημς (και το παιχνίδι ανεξάντλητης ενέργειας που τον συνοδεύει) στη δωδεκάδα του Πασκουάλ..