Αμερικάνικο Πρωτάθλήμα MLS Stoiximan

Όταν οι Αμερικάνοι εξαφάνισαν τις ισοπαλίες από το ποδόσφαιρο

Το 1996 ο Μπραντ Φρίντελ ήταν ένας ανερχόμενος Αμερικανός τερματοφύλακας που έψαχνε ακόμα το μεγάλο βήμα στην καριέρα του, το οποίο κατά προτίμηση θα γινόταν προς κάποια γνωστή ευρωπαϊκή ομάδα. Η μοίρα το έφερε όμως έτσι που την άνοιξη του 1996, και μετά από ένα σύντομο πέρασμα από Αγγλία, Δανία και Τουρκία, ο Φρίντελ έδινε το παρών στο πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα των ΗΠΑ, γνωστό και ως MLS, μαζί με διάφορους άλλους διάσημους Αμερικανούς και μη (όπως ο Αλέξι Λάλας, ο Χόρχε Κάμπος και ο Κάρλος Βαλντεράμα). “Σε ένα από τα πρώτα μου παιχνίδια το ματς τέλειωσε 1-1, οπότε μάζεψα τα πράγματα μου και πήγα στα αποδυτήρια. Τότε ένας από τους βοηθούς προπονητή έτρεξε από πίσω μου και μου είπε: “Τι κάνεις; Έχουμε τα πέναλτι. Δεν σε ενημέρωσε κανείς;”. Έπρεπε να φορέσω ξανά τα ρούχα μου και να επιστρέψω στον αγωνιστικό χώρο!”

Ως γνωστόν, το ποδόσφαιρο στις ΗΠΑ είναι μια πονεμένη ιστορία. Σε αντίθεση με τους περισσότερους λαούς του πλανήτη οι Αμερικάνοι δεν συμπάθησαν ποτέ αυτό το σπορ που 22 τύποι τρέχουν πάνω-κάτω και μετά από 90 ολόκληρα λεπτά το σκορ είναι 1-0. Ακόμα περισσότερο απ’αυτό δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την έννοια της ισοπαλίας, θεωρώντας αδιανόητο να πρέπει να γυρίσει κάποιος το βράδυ στο σπίτι του χωρίς να έχει υπάρξει νικητής στην αναμέτρηση που παρακολούθησε. Έτσι, στα πρώτα πρωταθλήματα MLS οι υπεύθυνοι προσπάθησαν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των άσχετων με το ποδόσφαιρο συμπατριωτών τους αλλάζοντας τους κανόνες, φέρνοντας τους λίγο πιο κοντά στα αμερικάνικα πρότυπα.

 mls

Το εναρκτήριο παιχνίδι του πρωταθλήματος MLS το 1996

Η πρώτη ριζική αλλαγή ήταν η κατάργηση της ισοπαλίας. Κάποιος έπρεπε να κερδίζει. Η επιλογή του νικητή μετά από κάποιο ισόπαλο σκορ έγινε με τον πιο απλό τρόπο: με τη διαδικασία των πέναλτι. Όμως ακόμα και εκεί δεν έλειψαν οι αλλαγές. Για λόγους που δεν έγιναν ποτέ γνωστοί, οι Αμερικάνοι δεν γούσταραν την κλασική διαδικασία των πέναλτι, γι’αυτό και στη θέση της έβαλαν μια διαδικασία που έμοιαζε αρκετά με αυτή του χόκει επί πάγου. Αντί η μπάλα να στηθεί ακίνητη στα 11 μέτρα, ο παίκτης την λάμβανε από το διαιτητή λίγο έξω από την περιοχή (στα 32 μέτρα από την εστία συγκεκριμένα) και έπρεπε μέσα σε 5 δευτερόλεπτα να βρει τρόπο να τη στείλει στα δίχτυα, είτε με ένα κλασικό πλασέ σε κατάσταση τετ-α-τετ, είτε προσπαθώντας να προσπεράσει τον τερματοφύλακα, που είχε το ελεύθερο να κινηθεί όπως ήθελε για να προστατεύσει την εστία του. Ο νικητής της διαδικασίας αυτής έπαιρνε 1 βαθμό.

Η αλλόκοτη αυτή, για τα ποδοσφαιρικά δεδομένα, διαδικασία είχε ως αποτέλεσμα να προκύψουν μερικές ακόμα πιο κουλές στιγμές, όπως για παράδειγμα στις περιπτώσεις που ένας παίκτης αποφάσιζε να ντριπλάρει και τον τερματοφύλακα και αυτός τον ανέτρεπε. Εκεί ακολουθούσε κάτι σαν… inception. Πέναλτι μέσα στη διαδικασία των πέναλτι! Η μπάλα στηνόταν κανονικά στα 11 μέτρα και ο παίκτης εκτελούσε ένα κλασικό πέναλτι, όπως αυτά με τα οποία μεγάλωσαν δισεκατομμύρια άνθρωποι αυτού του κόσμου.

Η περίεργη αυτή πατέντα κράτησε ως το 1999 και όταν αποδείχτηκε ότι όχι μόνο δεν προσέλκυσε νέους φιλάθλους αλλά ξενέρωσε και όσους ποδοσφαιρόφιλους υπήρχαν ήδη, καταργήθηκε για να ακολουθήσει τελικά το MLS τους κλασικούς κανονισμούς της FIFA. Μαζί με τα “τετ-α-τετ/πέναλτι” καταργήθηκε και μια άλλη καινοτομία που είχαν εισάγει οι Αμερικάνοι το 1996, το αντίστροφο ρολόι! Κοινώς, ένα ρολόι που ξεκινούσε στο πρώτο σφύριγμα να μετράει αντίστροφα, μέχρι να φτάσει στο 0 όταν και ακουγόταν η τελική κόρνα, μια εμπειρία που είναι γνώριμη σε όλους μας από το μπάσκετ.

Δυο δεκαετίες μετά τα πράγματα έχουν βελτιωθεί αισθητά. Σε αντίθεση με τις πρώτες απογοητευτικές χρονιές, ο κόσμος δείχνει σιγά-σιγά να αγκαλιάζει το άθλημα (στο φετινό πρωτάθλημα ο μ.ο. εισιτηρίων ξεπερνάει τα 20.000 ενώ έχουν καταγραφεί 9 τουλάχιστον ματς με περισσότερα από 40.000 εισιτήρια), με αποτέλεσμα οι ομάδες να είναι πλέον κερδοφόρες, κάτι που τις επιτρέπει να κάνουν σημαντικά ανοίγματα με στόχο μεγάλους Ευρωπαίους παίκτες που ψάχνουν κάτι διαφορετικό πριν βγουν στη “σύνταξη”.

mls2

Στη φετινή σεζόν, που βρίσκεται λίγο πριν την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου (κατά τη διάρκεια της οποίας έγιναν μόνο 3 αλλαγές προπονητών σε όλες τις ομάδες, ένα νούμερο που πιθανόν θα προκαλούσε σοκ στον Χρήστο Πανόπουλο), την παράσταση έχουν κλέψει αρκετοί γνωστοί ‘βετεράνοι’ όπως ο Νταβίντ Βίγια με τα 17 του γκολ (1ος στη σχετική λίστα), ο Στίβεν Τζέραρντ με τις 11 ασίστ (3ος στη σχετική λίστα) και ο Φράνκ Λάμπαρντ, που αν και έχασε το πρώτο κομμάτι της σεζόν λόγω τραυματισμού, το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε τρομερή φόρμα έχοντας σκοράρει 9 φορές στα τελευταία 9 παιχνίδια.

Είκοσι χρόνια μετά από εκείνο το πρώτο πρωτάθλημα και τα περίεργα πειράματα του, το MLS έχει μεγαλώσει και έχει ωριμάσει αρκετά. Αν και, όπως φαίνεται από τα όσα έγιναν στο πρόσφατο Μουντιάλ που η εθνική ομάδων των ΗΠΑ ήθελε απλά μια ισοπαλία με τους Γερμανούς για να περάσει στην επόμενη φάση, ακόμα δυσκολεύεται να πείσει τους Αμερικάνους πως η ισοπαλία σαν τελικό αποτέλεσμα ενός αγώνα είναι μια φυσιολογική εξέλιξη.