Η Οκλαχόμα τάραξε τα νερά του ΝΒΑ για δεύτερη φορά αυτό το καλοκαίρι προβαίνοντας σε μια κίνηση η οποία κάνει και πάλι αρκετό θόρυβο. Ο “βόμβα” που λέγεται Καρμέλο Άντονι βρίσκεται πλέον στη πόλη και η όλη συζήτηση πλέον περιστρέφεται για το που θα σκάσει. Στα “σώματα” των αντιπάλων ή στα χέρια της ίδιας της Θάντερ;

Aνεξάρτητα από το τι θα γίνει σε αγωνιστικό επίπεδο αυτή τη σεζόν, η κουβέντα μας πρέπει να ξεκινήσει από τα “μαγικά” του GM της Οκλαχόμα Σαμ Πρέστι ο οποίος κατάφερε να μετακινήσει στη πόλη, τους Πολ Τζορτζ και Καρμέλο Άντονι χωρίς να ..ανοίξει ρουθούνι αφήνοντας την υπόλοιπη λίγκα “παγωτό”. Η Οκλαχόμα μετέτρεψε τους Ολαντίπο, Σαμπόνις, Καντέρ, Μακντέρμοντ και ένα ντραφτ πικ δευτέρου γύρου (ότι θυσίασε δηλαδή) στο δίδυμο Τζορτζ-Άντονι με τη βοήθεια κάποιου μαγικού ραβδιού, στρέφοντας τους προβολείς ολόκληρου του ΝΒΑ πάνω της. Πολλοί μάλιστα μιλούν για “ληστεία”. Ο Πρέστι, ο οποίος χτύπησε και στις δύο περιπτώσεις τη κατάλληλη στιγμή, σίγουρα χαμογελάει με νόημα.. Συγκρατημένα βέβαια γιατί ως άνθρωπος του χώρου γνωρίζει ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για την ομάδα του σε αγωνιστικό επίπεδο.

 

Η διαχείριση του βαρέως οπλισμού

Η Οκλαχόμα κατάφερε να αναβαθμίσει σε μεγάλο βαθμό το star quality της σαν ομάδα προσθέτοντας αρκετό ταλέντο στο ρόστερ, σε μια λίγκα όπου οι ατομικές δεξιότητες παίζουν τον βασικό ρόλο. Η Θάντερ κοίταξε στη κορυφή και κατανόησε ότι αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να μπορέσει να ανταγωνιστεί τους Ουόριορς στη Δύση. Το ζητούμενο πλέον είναι η χημεία. Ο Μπίλι Ντόνοβαν είναι σπουδαίος προπονητής. Ένα από τα πιο λαμπρά προπονητικά μυαλά στη νεότερη εποχή του αμερικανικού μπάσκετ. Όμως και αυτός πλέον βρίσκεται μπροστά σε μια πρωτόγνωρη πρόκληση. Και η δουλειά που του ανατίθεται φέτος δεν είναι καθόλου, μα καθόλου, εύκολη.

Ο Καρμέλο Άντονι είναι ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους σταρ του ΝΒΑ. Καμία αμφιβολία περί τούτου.. Ένας καταπληκτικός σκόρερ και ένα ελίτ όπλο αναφορικά με τη δράση του στη περιοχή που ορίζεται από τα 5.5 μέτρα και μέσα αφού είναι πολύ φυσικός, έχει πλαστικότητα και πολύ ανεπτυγμένα ένστικτα σκόρερ. Τα prime χρόνια του όμως βρίσκονται πίσω.. Καμία αμφιβολία επίσης. Είναι δύσκολο παιδί και η νοοτροπία που τον συνοδεύει από νεαρή ηλικία έπαιξε ρόλο στο γιατί δε κατάφερε ποτέ ουσιαστικά να κερδίσει τη ταμπέλα του νικητή. Η “σύμπραξη” με άλλους σπουδαίους σταρ σε αυτή τη φάση της καριέρας του αποτελούσε τη πιο σοφή επιλογή για τον ίδιο. Νομίζω και για τη πρώην ομάδα του, τους αγαπημένους του Νικς.

Ο “Μέλο” έπρεπε να αποχωρήσει από το Μεγάλο Μήλο. Ήταν καιρός για τον οργανισμό να προχωρήσει και αυτό είναι το μόνο ευχάριστο στη παρούσα φάση για τους Νικς. Ο ίδιος ο Φιλ Τζάκσον, λίγο πριν περάσει τη πόρτα της εξόδου, είχε “φροντίσει” να ρίξει την αγοραστική αξία του Άντονι τονίζοντας συνεχώς τα μειονεκτήματα του στη προσπάθεια του να πείσει το κοινό της Ν.Υόρκης ότι ο σταρ του πρέπει να αποχωρήσει. Το front office της ομάδας βρισκόταν με δεμένα τα χέρια δεδομένου ότι όλοι στη λίγκα γνώριζαν ότι ο Άντονι ζήτησε ανταλλαγή σε πολύ συγκεκριμένες όμως ομάδες και όσο περνούσε ο χρόνος οι Νικς έπρεπε να τραβήξουν τη περόνη. Για αυτό και σε κάθε μια από τις συζητήσεις με άλλες ομάδες βρίσκονταν από κάτω, σε μειονεκτική πάντα θέση, μοιάζοντας υποχρεωμένοι να δεχθούν χαμηλότερης αξίας ανταλλάγματα. Αναγκάστηκαν με λίγα λόγια να συμβιβαστούν. Θυμηθείτε τι είχαν προσφέρει (4 starters) μερικά χρόνια πριν για τον Μέλο και τι πήραν πίσω σήμερα για έναν παίχτη που σκόραρε 22.4 πόντους τη περυσινή σεζόν… Ο Πρέστι “πάτησε” στην ανάγκη τους αυτή γνωρίζοντας ότι η Ν.Υόρκη ζητούσε σκορ και πιο ευέλικτα συμβόλαια (οπότε αυτόματα το Χιούστον που έθετε ως βάση τον Ράιαν Άντερσον και το παχυλό του συμβόλαιο βρισκόταν εκτός μάχης) στην αγορά, αποκτώντας τον Άντονι.

 

Κοιτάζοντας λίγο πίσω από τη βιτρίνα, δε θα είναι υπερβολή να πούμε ότι η Οκλαχόμα μπαίνει στη διαδικασία του “πειράματος”. Ο κόουτς Ντόνοβαν έχει βαρύ οπλισμό στα χέρια του αλλά θα πρέπει να βρει τη φόρμουλα για να μη στραφεί το ίδιο του το καλό χαρτί εναντίον του. Στα πρόσωπα των Ουέστμπρουκ-Τζορτζ-Άντονι η Θάντερ έχει τρεις σταρ οι οποίοι βασίζουν το παιχνίδι τους στις “απομονώσεις”. Μπορούν να μοιραστούν τις μπάλες και να παίξουν μαζί..; Ο Άντονι δεν είναι τόσο versatile όσο οι άλλοι δύο. Δεν είναι σπουδαίος πασέρ ή αμυντικός. Το παιχνίδι του βασίζεται στην επαφή του με το καλάθι. Αυτό σημαίνει ότι ο Τζορτζ (ο οποίος θα τον συντροφεύσει στη γραμμή των forwards) πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να αποτελέσει τον καλύτερο two way-player της λίγκας παίζοντας στα πρότυπα του Κawhi Leonard ώστε να καλύψει τις αδυναμίες του “Μέλο” στα μετόπισθεν. Ο Ουέστμπρουκ επίσης θα πρέπει να παραχωρήσει μέρος των προσπαθειών του χωρίς να χάσει την αίγλη του Νο1 αστεριού της ομάδας. Τα ερωτηματικά σχετικά με τις προδιαγραφές αυτής της ομάδας στο αμυντικό κομμάτι είναι πολλά. Η “σύμπραξη” τριών σπουδαίων σταρ στη περίπτωση τους διαφέρει από την αντίστοιχη που πήρε μέρος στο Όκλαντ με την έλευση του Ντουράντ πέρυσι δεδομένου ότι στη περίπτωση της Οκλαχόμα έχουμε να κάνουμε με ένα μείγμα διαφορετικών δεξιοτήτων και κυρίως χαρακτήρων (αγωνιστικά και μη) τη στιγμή που στο ρόστερ δεν υπάρχει κάποιο “συγκολλητικό υλικό” εν ονόματι Ντρέημοντ Γκριν.. Ο Άντονι επίσης δεν είναι ιδιαίτερα προσαρμόσιμος και σίγουρα δεν είναι ο τύπος που κάνει εύκολα παραχωρήσεις. Στην Οκλαχόμα πήραν μια πρώτη γεύση όταν την ημέρα της έλευσης του ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε σχετικά με τη πιθανότητα να ξεκινάει από τον πάγκο. Η αντίδραση του είναι χαρακτηριστική..

Μπορεί λοιπόν η ανταλλαγή του Καρμέλο να έφερε από τα πέρατα της λίγκας ένα μεγάλο επιφώνημα θαυμασμού σχετικά με το νέο πρότζεκτ της Θάντερ και σίγουρα να αναβάθμισε πολυεπίπεδα το status του οργανισμού όμως αγωνιστικά τα πράγματα δεν μοιάζουν ακριβώς ρόδινα για την ομάδα του Μπίλι Ντόνοβαν. Θα πρέπει να περιμένουμε τις ιδέες του.. Μέχρι τότε η Θάντερ θα βρίσκεται, σε επίπεδο προγνωστικών, πίσω από το Γκόλντεν Στέητ, τους Ρόκετς, πιθανόν και τους Σπερς του Πόποβιτς.