Οι ημέρες των άλλοτε κραταιών “πλάβι” αναβιώνουν στη Κωνσταντινούπολη όπου δύο χώρες της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας διασταυρώνουν τα ξίφη τους στον τελικό του Eurobasket με έπαθλο το στέμμα του πρωταθλητή Ευρώπης..

Η εικόνα ενός φρέσκου τελικού είναι το καλύτερο νέο στα μάτια των οπαδών του αθλήματος. Σε ένα τουρνουά απουσιών και εκπλήξεων, η εντυπωσιακή Σλοβενία άνοιξε τις τουρμπίνες περνώντας πάνω από κάθε αντίπαλου που βρέθηκε στο διάβα της ενώ η Σερβία έχει τη μεγάλη ευκαιρία για μια θριαμβευτική επιστροφή στη κορυφή τη στιγμή που απέναντι της δε θα βρίσκεται ένας παραδοσιακός αντίπαλος όπως η Ισπανία ή η Λιθουανία αλλά οι Σλοβένοι. Ανοιχτό γήπεδο και ταχύτητα εναντίον αμυντικής συνοχής, σετ παιχνιδιού και μεγέθους. Το μείγμα μοιάζει εκρηκτικό..

Η Σερβία..

Η ατμόσφαιρα της Πόλης είναι συνδεδεμένη με μερικές μεγάλες στιγμές τους σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Από που να ξεκινήσω.. Από τον πνευματικό ηγέτη και τη μεγαλύτερη προσωπικότητα αυτής της ομάδας, τον Σάλε..;

Tελικός του Πρωταθλητριών, 1992 και ο Τζόρτζεβιτς κρίνει το τρόπαιο με την ευρωπαϊκή version του “The Shot”..

Aπό τον τελευταίο τίτλο στη διοργάνωση για την ομάδα της Σερβία, το 2001 στη συγκεκριμένη πόλη..;

Ή από τη σημασία της Κωνσταντινούπολης για τον πρώην άσσο της Φενέρ και νυν σταρ των Σέρβων, Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς ο οποίος μάλιστα κατέκτησε “εντός έδρας” τη φετινή Ευρωλίγκα εκεί..;

Η Σερβία ξεκίνησε τη προετοιμασία της για το συγκεκριμένο τουρνουά αντιμετωπίζωντας ένα ισχυρό κύμα απουσιών.

Ο τρόπος που διαχειρίστηκε τη συγκεκριμένη κατάσταση δίχως να παρεκκλίνει από τους αγωνιστικούς στόχους και τη φιλοσοφία της είναι πραγματικά διδακτικός. Παρουσίασε εξαιρετικό μπάσκετ καθ’όλη τη διάρκεια του τουρνουά, παίζοντας ισορροπημένα και βασιζόμενη στο πολύ υψηλό επίπεδο συνοχής και αυτοματισμών που τη διακρίνει ως σύνολο. Ο Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς είναι κατά τη γνώμη ο MVP αυτής της διοργάνωσης έχοντας ξεσηκώσει με το performance του μνήμες από τους θρύλους του παρελθόντος για τη μεγάλη αυτή ομάδα. Ο Τζόρτζεβιτς ετοίμασε παιδιά, τα οποία λογίζονταν αρχικά ως συμπληρωματικοί παίχτες, ώστε να ανταποκριθούν σε πρώτο ρόλο κάνοντας σπουδαία δουλειά σε ψυχολογικό επίπεδο. Ο Λούτσιτς έγινε πυλώνας της επίθεσης των Σέρβων ενώ ο Μιλοσάβλιεβιτς εξελίχθηκε σε παίχτη-κλειδί όσο προχωρούσε η διοργάνωση. Η παρουσία του Μαριάνοβιτς ήταν πραγματικά καταλυτική όπως και οι δεσμοί επικοινωνίας των Σέρβων στα μετόπισθεν μαζί με το μπάσκετ συνεργασίας με το οποίο παρήγαγαν σκορ.

 

Ο “κεραυνός” με τη πιθανή απουσία (στη καλύτερη περίπτωση σωματική ανετοιμότητα) του Γιόβιτς μοιάζει σαν μήνυμα από τον ουρανό ώστε να μεγαλώσει και άλλο το legacy αυτής της ομάδας αναφορικά με τη φετινή της προσπάθεια. Πέραν αυτού βέβαια, η πιθανή απουσία του PG της Μπάγερν Μονάχου μπορεί να αποβεί κομβική σε έναν τελικό όπου ο έλεγχος του ρυθμού και η περιφερειακή άμυνα αποτελούν μονόδρομο επιβίωσης για τους “ορλόβι” απέναντι στη πυραυλοκίνητη Σλοβενία. Και το κακό για την ομάδα του Τζόρτζεβιτς με το συγκεκριμένο συναπάντημα είναι ότι αυτή τη φορά, ο Μίλος δεν θα είναι τριγύρω..

Θυμηθείτε το performance του (32 πόντοι) στο τρομερό ματς του Eurobasket του 2009 απέναντι στους Σλοβένους…

Η Σλοβενία..

‘Εχει κλέψει τις καρδιές των απανταχού μπασκετικών με τη παρουσία της στη διοργάνωση όντας η μοναδική αήττητη μέχρι σήμερα ομάδα. Η “ένεση” ταχύτητας, απόρροια των αμερικανικών δυτικών επιρροών στη μπασκετική κουλτούρα του Ιγκόρ Κοκόσκοφ, ήλθε σε πλήρη ισορροπία με την ώθηση που έδωσε η παρουσία του φοβερού και τρομερού Λούκα Ντόνσιτς στο μισό γήπεδο. Τα σχήματα των Σλοβένων με τα τρία γκαρντ βάζουν φωτιά στο γήπεδο στρώνοντας ιδανικά το χαλί για να παρελάσει ο “φτερωτός άγγελος” Γκόραν Ντράγκιτς ο οποίος είναι πραγματικά ανοίκητος στο up tempo παιχνίδι και τις καταστάσεις ανοιχτού γηπέδου. Το all around-παιχνίδι του Ράντολφ έδεσε αρμονικά με την ωμή δύναμη του Βίντμαρ ενώ ο Πρέπελιτς είναι το κρυφό χαρτί των Σλοβένων κάνοντας καταπληκτικό τουρνουά.

Η ομάδα του Κοκόσκοφ βρίσκεται σε τρομερό μομέντουμ. Μοιάζει να παίζει και να κερδίζει στον αυτόματο στη παρούσα φάση. Οι Ισπανοί βίωσαν τη δύναμη της στο πετσί τους..

Το ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσουν στη περίπτωση που η καλά δουλεμένη σερβική άμυνα ελέγξει τη μπάλα, το ριμπάουντ και τον ρυθμό. Ο Κοκόσκοφ έχει κυκλώσει το ζωγραφιστό στη δική του αμυντική τακτική, βλέποντας ότι αυτό αποτελεί τον βασικό επιθετικό στόχο στην επίθεση των Σέρβων και με σύμμαχο τη συνεχιζόμενη περιφερειακή αστοχία του αντιπάλου πίσω από τη γραμμή του τριπόντου θα επιδιώξει να πάρει το τιμόνι στα χέρια του. Νομίζω πως αυτά θα είναι τα τρία στοιχεία-κλειδιά στην εξέλιξη του τελικού, σε τακτικό επίπεδο:

–To ποσοστό των δύο ομάδων στη περιφερειακή εκτέλεση

-Η άμυνα των Σλοβένων στο ζωγραφιστό

-Ο ρυθμός

Είναι δεδομένο ότι οι Σλοβένοι θα προσπαθήσουν να στείλουν στον κουβά το πλεονέκτημα του μεγέθους των Σέρβων μεταφέροντας τη μάχη στο ανοιχτό γήπεδο. Τα γκαρντ τους είναι σε καταπληκτική κατάσταση, μένει να εξασφαλίσουν το ριμπάουντ και να βραχυκυκλώσουν το μυαλό μια δυνατής πνευματικά ομάδας στη περίπτωση που αυτή και πάλι σουτάρει άσχημα από τη περίμετρο.

No pressure, No diamonds…

Φτάσαμε στο τέλος του δρόμου λοιπόν.. Οι δύο καλύτερες ομάδες και προπονητικές δουλειές αυτού του τουρνουά θα ανταμώσουν με τη θέα του θρόνου για τον επόμενο βασιλιά της Ευρώπης να προσθέτει γυαλάδα στη ματιά τους. Το σύνολο (και ο πάγκος) που θα διαχειριστεί καλύτερα τη πίεση και θα αναγνώσει πιο “σοφά” τα νέα δεδομένα που θα παρουσιάσει η φύση αυτού του ματσαρίσματος θα έχει και το πλεονέκτημα. Η Σερβία έχει τη “παράδοση” και το βάρος της φανέλας όμως οι Σλοβένοι έχουν το μομέντουμ και τον εκπληκτικό ρυθμό στον οποίον βρίσκονται. Αναμένεται να πέσουν κορμιά.. Είναι ένα παιχνίδι μυαλού, διαχείρισης και καρδιάς. Η μάχη του εκπληκτικού Λούκα Ντόνσιτς με τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς (δύο πνευματικά “τέρατα” σε επίπεδο αποφάσεων εντός παρκέ) θα κλέψει το φως των προβολέων όμως δε θα είναι αυτή που θα κρίνει το αποτέλεσμα. Αντίθετα οι παίχτες-κλειδιά που πιθανόν θα έρθουν από πίσω μπορούν να αλλάξουν τις ισορροπίες. Η ατμόσφαιρα αναμένεται να είναι μοναδική. Και στο τέλος της βραδιάς, όταν αυτή διοργάνωση θα μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, το μόνο σίγουρο θα είναι ένα. Οι “πλάβι” επέστρεψαν..