Euroleague Madness Part 2: Επιστροφή στο σπίτι…

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός επιστρέφουν στην Ελλάδα για να κλείσουν τη πρώτη φετινή εβδομάδα διπλών παιχνιδιών της Ευρωλίγκας με δύο σπουδαίες μονομαχίες απέναντι σε δύο πρώην προπονητές τους με τους οποίους έζησαν σπουδαίες στιγμές. Η Κίμκι του Γιώργου Μπαρτζώκα και η Φενέρμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποτελούν μεγάλες προκλήσεις για τις ελληνικές ομάδες…

Tο πλεονέκτημα της κουλτούρας νικητή

Μετά από το σπουδαίο διπλό στο Τελ Αβίβ, ο Ολυμπιακός επιστρέφει στον Πειραιά για να κλείσει τη κοπιαστική αυτή εβδομάδα διπλών παιχνιδιών με ένα πολύ απαιτητικό παιχνίδι απέναντι στη φιλόδοξη, ρωσική Κίμκι του Γιώργου Μπαρτζώκα. Είναι το δεύτερο σερί ματς των ερυθρολεύκων τις τελευταίες ημέρες με αντίπαλο ο οποίος είναι επίσης αήττητος.
Όπως και στο Ισραήλ, όπου ο Γιώργος Πρίντεζης αναγκάστηκε να εξαντλήσει το ρεπερτόριο και τη φαντασία του για να κρατήσει όρθια την ομάδα.

 

 

.. έτσι και σήμερα οι ερυθρόλευκοι θα χρειαστούν πρωτίστως υψηλό βαθμό συγκέντρωσης για να διατηρήσουν το αήττητο τους δεδομένου του ότι η Κίμκι είναι μια ομάδα η οποία παίζει επιθετικά και στις δύο πλευρές του παρκέ. Είναι σαφές ότι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος θα προσπαθήσει να διαχειριστεί τις ανάσες συγκεκριμένων παιχτών και να επιβάλλει τον ρυθμό του απέναντι σε ένα σύνολο που τρέχει πολύ καλά το γήπεδο και «συνεργάζεται» . Σημειώστε ότι οι Ρώσοι παράγουν το 70% των πόντων τους μετά από τελική πάσα, νούμερο αν μη τι άλλο εξαιρετικό (Νο1 μέχρι στιγμής στη διοργάνωση) το οποίο αντικατοπτρίζει τη φύση της επίθεσης τους μέχρι τώρα. Είναι σημαντικό λοιπόν για την ελληνική ομάδα να αποκόψει τους δύο βασικούς δημιουργούς της Κίμκι, Σβέντ και Μάρκοβιτς, από τους συμπαίχτες τους. Για τον Μάρκοβιτς ειδικά έχουμε πει ότι φέτος θα κρατήσει στα χέρια του το κλειδί της επιτυχίας της προσπάθειας της Κίμκι μιας και βρίσκεται στο πιο ώριμο σημείο της καριέρας του ενώ η προσωπικότητα και τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του, του δίνουν αυτομάτως ηγετικό ρόλο στο σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα.

 

 

Για τον Ολυμπιακό, η γραμμή ψηλών της Κίμκι θα αποτελέσει σπουδαίο τεστ και μια πολύ καλή ευκαιρία για συμπεράσματα. Ο Τόμας Ρόμπινσον έχει κάνει θόρυβο με το «καλημέρα» στην Ευρωλίκα, ο Μάλκομ Τόμας είναι εξαιρετικά συνεπής ενώ ο Gill κάνει αθόρυβη δουλειά και στις δύο πλευρές του παρκέ αποτελώντας πολύ σημαντικό εργαλείο στα χέρια του προπονητή του. Προσθέστε και τους Τοντόροβιτς-Ζούμπκοβ στην εξίσωση για να κατανοήσετε το ποιοτικό βάθος της σημερινής αντιπάλου του Ολυμπιακού.

Η παρουσία δε, δύο playmakers όπως οι Σβεντ-Μαρκοβιτς μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Pick & Roll άμυνα των ερυθρολεύκων θα δοκιμαστεί έντονα σήμερα.. Η ελληνική ομάδα (η οποία παίζει με ψηλό σχήμα με τρία φόργουορντ στις ενδιάμεσες θέσεις της πεντάδας) πρέπει να δουλέψει συλλογικά για να κρατήσει τους ψηλούς του Γιώργου Μπαρτζώκα μακριά από το επιθετικό ριμπάουντ (ειδικά όταν επιστρέψει ο Χόνεϊκατ, η Κίμκι θα είναι πολύ ισχυρή σε αυτό το κομμάτι) και να χαμηλώσει (με οδηγό το ματς του Τελ Αβίβ) τον αριθμό λαθών της. Καλά καταλάβατε.. Μιλάμε για «κατοχές». Η Κίμκι είναι μια ομάδα που παίζει σε υψηλό ρυθμό και έχει ποιότητα και πρόσωπα που μπορούν να τη στηρίξουν επιθετικά. Ο Τζέιμς Άντερσον για παράδειγμα, σήμερα αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα στο συγκεκριμένο ματσάρισμα με τον Ολυμπιακό με την έννοια ότι οι ερυθρόλευκοι θα πιέσουν τα γκαρντ των Ρώσων και ο Αμερικανός, που θα έχει ευκαιρίες να παίξει προσωπική φάση, θα χρειαστεί να είναι efficient για την ομάδα του.

Η τεχνογνωσία νίκης και η κουλτούρα νικητή σε αυτό το επίπεδο είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος του Ολυμπιακού στο σημερινό πολύ απαιτητικό παιχνίδι με τη Κίμκι. Οι Ρώσοι όπως και η Μακάμπι, αποτελούν καινούργια σύνολο με νέους προπονητές γεγονός που συνεπάγεται αβεβαιότητα αναφορικά με τις αντιδράσεις τους υπό καθεστώς πίεσης. Το δύσκολο για την ελληνική ομάδα θα είναι να διαχειριστεί τις ανάσες της σε ένα δεύτερο ενδεχομένως κλειστό παιχνίδι χωρίς να έχει ιδιαίτερες αυξομειώσεις στην απόδοση τους. Η κόντρα των δύο πολύ καλών Ελλήνων κόουτς εξιτάρει. Καλή (τηλε)θέαση.

 

Δεν υπάρχει χρόνος για λύπη

Ο Παναθηναϊκός φαίνεται ότι περνάει αυτή την άβολη, άσχημη μεταβατική περίοδο που χαρακτηρίζει την οικοδόμηση ενός διαφορετικού στυλ παιχνιδιού έως ότου οι παίχτες κάνουν adapt ως ενιαία μονάδα τον καινούργια τρόπο λειτουργίας του συνόλου σε σχέση με τα προσωπικά τους καθήκοντα εντός αυτού. Στη Μόσχα η άμυνα των πρασίνων δε μπόρεσε ποτέ να επιδείξει συνέπεια βάζοντας τις βάσεις για ένα καλύτερο πρόσωπο αι το κακό αποτέλεσμα ήρθε απολύτως φυσιολογικά. Το καινούργιο format της Ευρωλίγκας όμως και ειδικά τις εβδομάδες των διπλών παιχνιδιών, δεν αφήνει περιθώρια για λύπη. Πρέπει πάντα να βρίσκεις το κουράγιο να απαντήσεις. Και αυτό επιβάλλεται να κάνει η ελληνική ομάδα αύριο το βράδυ απέναντι στη πρωταθλήτρια Ευρώπης Φενέρμπαχτσε στο ΟΑΚΑ.

 

 

Η Φενέρ ξεκάθαρα είναι ένα σύνολο με πιο προχωρημένο επίπεδο αυτοματισμών στο παιχνίδι της αυτή τη περίοδο σε σχέση με το «τριφύλλι». Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έχει διατηρήσει την ίδια φιλοσοφία και κοινό πλαίσιο παιχνιδιού σε σχέση με αυτό που είδαμε κυρίως τη τελευταία διετία από την ομάδα του έχοντας παρέμβει σε αλλαγές σε επίπεδο καταστάσεων (εντός της ευρύτερης δεξαμενής της ίδιας αγωνιστικής κατεύθυνσης) ώστε να εντάξει ομαλά και να αναδείξει τα χαρακτηριστικά των καινούργιων του παιχτών στο μπάσκετ της Φενέρ. Οι Τούρκοι δίνουν μεγάλη έμφαση στο μισό γήπεδο όπου λειτουργούν υποδειγματικά με την επίθεση τους να είναι αρκετά efficient και με υψηλό βαθμό συνεργασιών. Οι παλαιότεροι παίχτες όπως οι Σλούκας-Ντατόμε-Βέσελι δείχνουν τα γαλόνια τους τραβώντας την ομάδα στα δύσκολα ενώ τα εξαιρετικά στοιχεία των Ουοναμέικερ-Μέλι είναι σχεδόν σίγουρο ότι σταδιακά θα αναβαθμίσουν τη συνολική εικόνα της Φενέρ.

Με τις μνήμες από τη περυσινή σειρά των playoffs ακόμα νωπές και το μέτριο ξεκίνημα στη φετινή Ευρωλίγκα, ο Παναθηναϊκός καλείται να μετατρέψει την ένταση που τείνει συσσωρευτεί γύρω από την ομάδα σε ενέργεια μέσα στο οχυρό του ΟΑΚΑ. Η συγκεκριμένη αναμέτρηση θα είναι παιχνίδι ειδικών καταστάσεων και ο Τσάβι Πασκουάλ θα χρειαστεί κάθε διαθέσιμο όπλο για να κερδίσει τη μάχη. Είναι πολύ βασικό για τον Παναθηναϊκό να κάνει ένα καλό αμυντικό παιχνίδι. Η άμυνα αποτέλεσε τη βάση της επιτυχίας των πρασίνων τη φετινή περίοδο και δίχως αυτήν θα είναι πολύ δύσκολο για την ελληνική ομάδα να είναι ανταγωνιστική απέναντι σε τέτοιους αντιπάλους. Η Φενέρ έχει τρωτά σημεία. Ουκ ολίγα θα έλεγα αυτή τη περίοδο.. Το «τριφύλλι» (επίσης ομάδα που νιώθει πιο άνετα στο μισό γήπεδο) δε θα πρέπει να φοβηθεί να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο και ενδεχομένως να τζογάρει με κάποια περιφερειακά σουτ στο transition που θα ανάψουν τη φλόγα σε ένα εντός έδρας ντέρμπι. Οι Τούρκοι θα στοχεύσουν το «ζωγραφιστό» της ελληνικής άμυνας με κάθε πιθανό τρόπο (Pick & Roll, Post ups, κοψίματα πάνω στη τελική γραμμή) και εκεί ακριβώς θα πρέπει να εστιάσει ο Τσάβι Πασκουάλ καταστρώνοντας το αμυντικό του πλάνο (στο αντίστοιχο περυσινό ματς είχε ενεργοποιήσει και άμυνα ζώνης). Βαρόμετρο η παρουσία του Νικ Καλάθη, ο οποίος με το παιχνίδι του στα μετόπισθεν και τη ταχύτητα του μπορεί να στρώσει το χαλί του ανοιχτού γηπέδου για τον Παναθηναϊκό.

Οι πράσινοι πρέπει να αρχίσουν να παίζουν καλύτερα. Και το συγκεκριμένο παιχνίδι αποτελεί τη καλύτερη ευκαιρία. Υπάρχει άραγε ισχυρότερο κίνητρο και μεγαλύτερη πρόκληση από ένα εντός έδρας ματς απέναντι στον πρωταθλητή Ευρώπης και παράλληλα την ομάδα που σε απέκλεισε με εμφατικό τρόπο τη περυσινή περίοδο;