Το χωριό των ανυπότακτων Βάσκων αντιστέκεται ακόμα

Ο Ίκερ είναι ένας 60αρης Βάσκος που ζει με τη γυναίκα του και τα δυο του παιδιά σε μια μεγάλη πολυκατοικία στην καρδιά του Έιμπαρ, μια μικρή πόλη που βρίσκεται ανάμεσα στο Μπιλμπάο και το Σαν Σεμπαστιάν. Παρ’ όλο που το διαμέρισμα του δεν έχει τίποτα αξιοσημείωτο να επιδείξει, οι επισκέψεις στο σπίτι του είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο. Η βαθύτερη αιτία των επισκέψεων βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από το μπαλκόνι του, απ’το οποίο η πανοραμική θέα στο γειτονικό γήπεδο Ιπουρούα είναι αν μη τι άλλο καθηλωτική.

“Είμαι το μέλος νούμερο 643 της Έιμπαρ και τα περισσότερα ματς τα βλέπω από το σπίτι μου. Ο γιος μου παίζει στις ακαδημίες και προτιμάει να πηγαίνει στο γήπεδο αλλά η γυναίκα μου και η κόρη μου κάθονται εδώ μαζί μου. Εδώ έχεις όλες τις ανέσεις, τη μπύρα σου, τον καφέ σου και την ιδιωτική τουαλέτα σου. Είναι πιο εύκολο να ξεχωρίσεις λεπτομέρειες που από τις κερκίδες δυσκολεύεσαι να δεις. Θα ήταν ιδανικό μέρος και για τους προπονητές, αφού από εδώ σου παρουσιάζεται μια διαφορετική οπτική του αγώνα απ’αυτή που βλέπεις από τον πάγκο” λέει ο Ίκερ που ξεκαθαρίζει πως δεν ενδιαφέρεται να χρησιμοποιήσει το μπαλκόνι του για να βγάλει λεφτά: “Δεν πρόκειται να χρεώσω κάποιον που θέλει να δει, για παράδειγμα, το ματς με τη Ρεάλ. Αλλά συνήθως όσοι έρχονται είναι φίλοι ή συγγενείς”.

Δεν σκέφτονται όμως όλοι σαν τον Ίκερ. Ανάλογη θέα στο Ιπουρούα έχουν μερικές δεκάδες ακόμα διαμερίσματα που βρίσκονται στα δυο τεράστια κτίρια που ορθώνονται δίπλα ακριβώς από το μικροσκοπικό γήπεδο της Έιμπαρ. Στο παρελθόν κάποιος από αυτούς πρόσφερε μέσω ίντερνετ μια θέση στο μπαλκόνι του για το ματς με τη Ρεάλ, με αντίτιμο 40 ευρώ! Πριν δυο χρόνια, μια εταιρεία κινητής τηλεφωνίας είχε προσεγγίσει αρκετούς από τους ένοικους προσφέροντας τους χρήματα για να τοποθετήσουν μια διαφήμιση στα μπαλκόνια τους.

Οι κάτοικοι των συγκεκριμένων κτιρίων έχουν καταλάβει για τα καλά τη δυναμική των σπιτιών τους και γι’αυτό όταν η διοίκηση ανακοίνωσε μια μικρή επέκταση στην χαμηλή κερκίδα που τους χωρίζει από τον αγωνιστικό χώρο αντέδρασαν άμεσα, αφού αυτό θα σήμαινε πως τα διαμερίσματα στους χαμηλότερους ορόφους δεν θα έβλεπαν πλέον χόρτο. Η ανακοίνωση τους, που περιλάμβανε την υπενθύμιση ότι ανάμεσα στους προνομιούχους γείτονες υπήρχαν οπαδοί και μικρομέτοχοι (που μαζί με περισσότερους από 10.000 ανθρώπους από 69 διαφορετικές χώρες – ανάμεσα τους και κάποιοι διάσημοι, όπως ο Τσάμπι Αλόνσο – τη βοήθησαν να πάρει έγκριση για να παίξει στη 2η κατηγορία, όταν το μετοχικό της κεφάλαιο δεν επαρκούσε), δεν έπιασε τελικά τόπο αφού ο σύλλογος μετά την άνοδο στην Πριμέρα χρειαζόταν κάθε εξτρά θέση που μπορούσε να προσθέσει στο γήπεδο.

Πριν μερικά χρόνια το όλο θέμα θα απασχολούσε ελάχιστους. Η Έιμπαρ ήταν μια πολύ μικρή και άγνωστη ομάδα από μια μικρή πόλη, που είχε ως ταβάνι της τη 2η κατηγορία. “Η λογική θέση της Έιμπαρ, βάσει των δεδομένων της, είναι η 3η κατηγορία” είχε παραδεχτεί πριν λίγα χρόνια ένας πρώην πρόεδρος. Το γήπεδο σπάνια γέμιζε και στα γειτονικά μπαλκόνια σύχναζαν μόνο οι ένοικοι που δεν είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν εκείνη την ώρα. Στη Χώρα των Βάσκων ο κόσμος τη θεωρούσε ως το “μικρό αδερφάκι”, μια ακίνδυνη περίπτωση στην οποία οι μεγάλες ομάδες της περιοχής (Αθλέτικ και Ρεάλ Σοσιεδάδ) συχνά-πυκνά δάνειζαν νεαρούς παίκτες για να πάρουν παιχνίδια. Όταν όμως το 2014 έκανε το μπαμ και ανέβηκε για πρώτη φορά στην Πριμέρα τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν.

Τέσσερα χρόνια μετά η μικρότερη ομάδα της κατηγορίας απ’όλες τις απόψεις (πληθυσμό πόλης και χωρητικότητα γηπέδου) όχι μόνο αντέχει δίπλα στα θηρία αλλά κάνει και συνεχόμενα βήματα μπροστά. Η 18η θέση έγινε 14η τη δεύτερη σεζόν και 10η πέρσι. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι τα βήματα αυτά έγιναν χωρίς να αλλάξει καθόλου η φιλοσοφία “Ξοδεύω μόνο ό,τι βγάζω” της ομάδας, της μοναδικής στην κατηγορία που δεν χρωστούσε σε κανέναν. Η παραμονή στη Πριμέρα δεν γέμισε αέρα τα μυαλά κανενός. Η αύξηση του μπάτζετ έγινε με αργά και με προσεκτικά βήματα, δεν υπήρξε καμία ριψοκίνδυνη υπέρβαση στις μεταγραφές (η μετακίνηση του Πορτογάλου Πάουλο Ολιβέιρα αντί του, αστείου για τα σημερινά δεδομένα, ποσού των 3,5 Μ ευρώ είναι το ρεκόρ της) και όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να παρουσιάσει πέρσι κέρδη 10 εκατομμυρίων, την ίδια ώρα που το γήπεδο βελτιώθηκε και μεγάλωσε και ήδη ετοιμάζεται νέο σύγχρονο προπονητικό κέντρο. Ένα πρότζεκτ πρότυπο για κάθε μικρό σύλλογο του πλανήτη, μια φωτεινή ρομαντική εξαίρεση σε ένα ποδόσφαιρο που τα μπάτζετ και μαζί τα χρέη έχουν ξεφύγει σε δυσθεώρητα ύψη.

Η διαφορετικότητα των Βάσκων δεν σταματάει όμως στο οικονομικό σκέλος. Εδώ και 1,5 χρόνο στην προεδρική θέση κάθεται μια γυναίκα, η Αμάια Γοροστίθα, που εργάζεται αμισθί και έχει την πλήρη αποδοχή των οπαδών-μικρομετόχων, που τη στηρίζουν σε κάθε ευκαιρία. Παρά την απειρία της στον τομέα της ποδοσφαιρικής διοίκησης το αφεντικό της Έιμπαρ πηγαίνει από επιτυχία σε επιτυχία, ξεπερνώντας με τρομερή ψυχραιμία και ωριμότητα τις όποιες κρίσεις προκύπτουν.

Η μεγαλύτερη εξ αυτών έκανε την εμφάνιση της στις αρχές του Νοέμβρη όταν μετά από 11 παιχνίδια μετρούσε μόλις 2 νίκες. Τα γκολ έμπαιναν με το σταγονόμετρο, η άμυνα έμπαζε από παντού, οι κερδισμένοι πόντοι ήταν ελάχιστοι και ο φόβος για επιστροφή της Έιμπαρ στις μικρότερες κατηγορίες ήταν διάχυτος σε όλη την πόλη. Η απομάκρυνση του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ θα ήταν η πρώτη ενέργεια οποιουδήποτε άλλου προέδρου. Η Γοροστίθα όμως δεν ήθελε να ακούει για αλλαγή προπονητή. Στήριξε τον 56χρονο τεχνικό και δικαιώθηκε πανηγυρικά.

Ο Μεντιλίμπαρ βρήκε έστω και καθυστερημένα τις λύσεις που έψαχνε και η συνέχεια ήταν βγαλμένη από τα μεθυσμένα όνειρα του πιο αισιόδοξου οπαδού. Δυο μήνες μετά, η Έιμπαρ μετράει 6 νίκες (ανάμεσα στα θύματα της και η εξαιρετική φέτος Βαλένθια) και 1 ισοπαλία εκτός έδρας με τη Χετάφε, την οποία μάλιστα θα μπορούσε να είχε αποφύγει αν ο Ζορντάν είχε ευστοχήσει στο πέναλτι που κέρδισαν οι Βάσκοι στην επανάληψη. 19 βαθμοί σε 7 παιχνίδια, ένα σερί τόσο εντυπωσιακό που οι μόνες ομάδες στα 5 μεγαλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης που μπορούν να το κοντράρουν είναι η Μάντσεστερ Σίτι και η Γιουβέντους, που έχουν τον ίδιο απολογισμό (6 νίκες και 1 ισοπαλία) αλλά… ελαφρώς μεγαλύτερο μπάτζετ και δυναμική.

Μια αγωνιστική πριν από το τέλος του πρώτου γύρου η Έιμπαρ, που τον Νοέμβριο ήταν μέσα στα μεγάλα φαβορί για να υποβιβαστεί, βρίσκεται πάνω απ’όλες τις υπόλοιπες ομάδες των Βάσκων και ένα μόλις βαθμό μακριά από τις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη! Βλέποντας το και από μια άλλη οπτική, βρίσκεται πιο κοντά στις θέσεις που οδηγούν απ’ευθείας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, από τις θέσεις που οδηγούν στη Σεγούντα.

Σήμερα το απόγευμα στο Ιπουρούα φτάνει μια άλλη φορμαρισμένη ομάδα, η Ατλέτικο Μαδρίτης, που στα τελευταία 6 ματς μετράει 5 νίκες και μια ήττα. Η προϊστορία των αναμετρήσεων των δυο αντιπάλων λέει ότι η Ατλέτικο εύκολα ή δύσκολα ‘καθαρίζει’ πάντα τους μαχητικούς Βάσκους (6 νίκες σε ισάριθμα ματς τα τελευταία τρία χρόνια) αλλά ο Ντιέγκο Σιμεόνε ξέρει καλά πως η Έιμπαρ που θα αντιμετωπίσει απόψε είναι πιο φορμαρισμένη από ποτέ. Αυτό φυσικά το αντιλαμβάνονται και οι οπαδοί-γείτονες του Ιπουρούα που σήμερα θα κρεμάσουν για άλλη μια φορά τις σημαίες στα μπαλκόνια τους και θα υποδεχτούν φίλους και γνωστούς, ελπίζοντας πως μια μέρα στο μέλλον θα απολαύσουν μαζί τους από την άνεση του σπιτιού τους ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι.