Ο χασογκόλης που σκοράρει ακατάπαυστα

Ιούλιος του 2016. Το Euro και το Κόπα Αμέρικα έχουν ολοκληρωθεί και οι ποδοσφαιριστές απολαμβάνουν τις τελευταίες μέρες των διακοπών τους πριν την έναρξη της προετοιμασίας. Την ίδια ώρα που σχεδόν όλοι οι πρωτοκλασάτοι (και όχι μόνο) παίκτες λιάζονται σε μια παραλία σε κάποιο εξωτικό θέρετρο, κάνουν ταξίδια αναψυχής στις ΗΠΑ με τα προσωπικά τους τζετ ή χαίρονται τις ομορφιές της Μεσογείου κάνοντας κρουαζιέρα με κάποιο πανάκριβο γιοτ, στο χειμωνιάτικο Σάλτο, μια πόλη 100.000 κατοίκων στα βορειοδυτικά της Ουρουγουάης, ο Έντινσον Καβάνι μπαίνει στον κεντρικό σταθμό των λεωφορείων, φορώντας ένα μαύρο σκουφάκι και κουβαλώντας δυο μεγάλες τσάντες.

Τα πρώτα λεπτά κανένας δεν του δίνει σημασία. Το ρολόι δείχνει σχεδόν μεσάνυχτα, είναι βράδυ Δευτέρας και όλοι όσοι βρίσκονται εκεί μετά από ακόμα μια κρύα μέρα το μόνο που θέλουν είναι να έρθει η ώρα αναχώρησης του λεωφορείου τους για να φτάσουν στον προορισμό τους. Με την πάροδο του χρόνο κάποιοι αρχίζουν να αναρωτιούνται αλλά η στιγμιαία απορία όλων “βρε, λες;” απαντιέται αμέσως από την κοινή λογική: “Αποκλείεται! Δεν υπάρχει περίπτωση ένας εκατομμυριούχος, τόσο διάσημος ποδοσφαιριστής να βρίσκεται λίγο πριν τα μεσάνυχτα σ’ένα τέτοιο μέρος, περιμένοντας ένα λεωφορείο που για να σε πάει στο Μοντεβίδεο θέλει 6 ολόκληρες ώρες”. Όταν όμως εμφανίζεται ο πρώτος θαρραλέος που τον πλησιάζει και του ζητάει ένα αυτόγραφο, όλα αλλάζουν.

Η μαυροφορεμένη ψηλόλιγνη φιγούρα με τα μακριά μαλλιά, που θυμίζει λίγο μπασίστα ροκ μπάντας, γίνεται αμέσως το επίκεντρο της προσοχής όλου του σταθμού. Ο Καβάνι δεν χαλάει χατίρι σε κανέναν, υπογράφει αυτόγραφα σε όλους και φωτογραφίζεται με τον καθένα ξεχωριστά. Μετά από αρκετή ώρα και μετά από αναγκαία ανακοίνωση από τα μεγάφωνα του σταθμού ότι δεν γίνεται να καθυστερήσει κι άλλο η αναχώρηση, ο κόσμος χαλαρώνει και ο Ουρουγουανός επιβιβάζεται κανονικά στο λεωφορείο που θα τον μεταφέρει στο Μοντεβίδεο. Εκεί θα μοιραστεί λίγο μάτε με την μεσήλικη κυρία που τυχαίνει να κάθεται δίπλα του και θα περάσει ένα μέρος του ταξιδιού παίζοντας χαρτιά στη γαλαρία με κάτι φοιτητές που επέστρεφαν στην πρωτεύουσα.

Η παραπάνω ιστορία, τόσο απλή και τόσο μη συνηθισμένη ταυτόχρονα, δεν θα ακουστεί πουθενά εκτός Ουρουγουάης. Ο Καβάνι παίζει μεν στην Παρί Σεν Ζερμέν, για χάρη του έχουν ξοδευτεί αρκετές δεκάδες εκατομμύρια, έχει κάνει ένα άκρως επιτυχημένο πέρασμα από το Καμπιονάτο, έχει κερδίσει ένα Κόπα Αμέρικα με την εθνική αλλά δεν είναι ούτε Μέσι, ούτε Κριστιάνο, ούτε Νειμάρ. Για αρκετό κόσμο είναι απλά ο ‘βοηθός’ του Ζλάταν στην Παρί και του Σουάρες στην εθνική Ουρουγουάης. Ο εργάτης επιθετικός δίπλα στους σούπερ σταρ. Αυτός που θα κάνει κίνηση για να βρει χώρους ο συμπαίκτης του. Ο βοηθητικός σκόρερ. Ο πρώτος που θα πέσει για τάκλιν με το που χαθεί η κατοχή και η ομάδα γυρίσει σε κατάσταση άμυνας.

Εκείνο το καλοκαίρι όμως, όλα θα αλλάξουν. Ο Ζλάταν θα αφήσει το Παρίσι για να δοκιμάσει την τύχη του στην Πρέμιερ Λιγκ για να δοκιμάσει η Πρέμιερ Λιγκ την τύχη της μαζί του και οι άνθρωποι της Παρί θα πάρουν τη μεγάλη απόφαση να στηριχθούν επιθετικά στον μακρυμάλλη Ουρουγουανό, παραβλέποντας το γεγονός ότι την προηγούμενη σεζόν σε αρκετά ματς έπαιζε στα άκρα ή δεν ξεκινούσε καν βασικός. Η αρχή είναι λίγο περίεργη: Στο πρώτο παιχνίδι του Τσάμπιονς Λιγκ, με την Άρσεναλ εντός, ο Καβάνι σκοράρει στο 1ο λεπτό αλλά στη συνέχεια σπαταλάει κάμποσες πολύ καλές ευκαιρίες. Οι γηπεδούχοι αντί να κάνουν περίπατο, βάσει των ευκαιριών, χαρίζουν τελικά ένα βαθμό στους Άγγλους και όλος ο πλανήτης χλευάζει τον επιθετικό των Γάλλων, που κατάφερε μεν να δημιουργήσει ένα τσουβάλι ευκαιρίες σχεδόν από το πουθενά αλλά δεν μπόρεσε να τις τελειώσει σωστά.

Τα ειρωνικά σχόλια διαδέχονται το ένα το άλλο. Πασίγνωστος Γάλλος τηλεσχολιαστής τον αποκαλεί επανειλημμένα ατάλαντο, αρκετοί ‘ειδικοί’ συμφωνούν ότι δεν κάνει για τέτοιο επίπεδο, η ταμπέλα “χασογκόλης” καρφώνεται και επίσημα πάνω από το όνομα του ενώ στο ίντερνετ τα memes και οι συγκρίσεις με τα τελειώματα του φίλου του και παρτενέρ του στην εθνική, Λούις Σουάρες κάνουν θραύση. Ακόμα και όσοι τον προσέχουν από τη θητεία του στο Καμπιονάτο αρχίζουν να αμφιβάλλουν λίγο για την αξία του. “Off the ball: 20 | Finishing: 1” είναι ένα από τα FM-ικα σχόλια που γνωρίζει τεράστια αποδοχή.

Σαν γνήσιος Ουρουγουανός (και όχι από την πρωτεύουσα) όμως, ο Καβάνι δεν ‘μασάει’ από τέτοια. Μετά το τέλος του ματς βγαίνει μπροστά στις κάμερες και αναλαμβάνει την ευθύνη για το αποτέλεσμα. Τρεις μόλις μέρες αργότερα η Παρί παίζει στην έδρα της Καέν. Το παιχνίδι λήγει 0-6. Ο Καβάνι βρίσκει δίχτυα 4 φορές.

Η σεζόν τελειώνει με την Παρί να πανηγυρίζει μόνο ένα Κύπελλο Γαλλίας αλλά ο ‘Matador’ ξέρει ότι τη δικιά του δουλειά την έχει κάνει κάτι παραπάνω από καλά: 49 γκολ σε 50 ματς, 1η θέση στον πίνακα των σκόρερ της Ligue 1, 3η θέση στον αντίστοιχο πίνακα του Τσάμπιονς Λιγκ. Ακολουθεί ένα καλοκαίρι που οι Γάλλοι σμπαραλιάζουν κάθε ποδοσφαιρική λογική, φτιάχνοντας μια επιθετική τριάδα βγαλμένη από τα πιο υγρά όνειρα των οπαδών τους, και ο Καβάνι γίνεται ο συνήθης επίλογος κάθε μαγικού συνδυασμού των υπολοίπων.

Το ημερολόγιο λέει ακόμα “Νοέμβριος” και ο Ουρουγουανός έχει ήδη 21 γκολ σε 15 συμμετοχές. 1ος σκόρερ στη Γαλλία, 2ος στο Τσάμπιονς Λιγκ, 1oς στη λίστα για το επόμενο ‘Χρυσό Παπούτσι’ και έξι μόλις γκολ μακριά από το να ξεπεράσει τον Ζλάταν και να γίνει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Παρί Σεν Ζερμέν! Ο “χασογκόλης”, βοηθητικός επιθετικός που τα τελευταία χρόνια μάζευε κοπλιμέντα συνήθως για το πάθος και την τρομακτική ικανότητα του να κινείται ιδανικά χωρίς τη μπάλα, είναι αυτή τη στιγμή ένας από τους καλύτερους στράικερ του πλανήτη.

Αυτό πάντως δεν φαίνεται να επηρεάζει ιδιαίτερα τις υπόλοιπες ‘ιδιόρρυθμες’ συνήθειες του. Όπως αποκάλυψε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Ρομέν Μολίνα, όταν κάποια στιγμή χρειάστηκε να κάνει μια φωτογράφηση για τη Hugo Boss, στα πλαίσια μιας συνεργασίας της εταιρείας με την Παρί, ο Ουρουγουανός ενθουσιάστηκε με ένα συγκεκριμένο κουστούμι. Όταν ρώτησε τον υπεύθυνο της φωτογράφισης ποιος είναι ο κωδικός του, ώστε να μπορέσει να το ψάξει σε κάποιο από τα καταστήματα της εταιρείας, αυτός του εξήγησε ότι από τη στιγμή που η εταιρεία είναι χορηγός της ομάδας, μπορεί να πάρει τζάμπα αυτό που χρησιμοποιήθηκε στη φωτογράφηση, όπως κάνουν οι περισσότεροι.

Τότε, προς έκπληξη όλων των παρευρισκομένων, ο 30χρονος επιθετικός του απάντησε ότι δεν υπάρχει λόγος να του κάνουν δώρα ενώ κερδίζει τόσα λεφτά και πρόσθεσε ότι προτιμάει να πάει μόνος του, να το αγοράσει κανονικά από ένα κατάστημα. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στις αρχές του 2016, όταν η Ατλέτικο ενδιαφερόταν για την απόκτηση του. Όταν οι Ισπανοί πληροφορήθηκαν πως δειπνούσε σ’ένα εστιατόριο της Μαδρίτης, ενημέρωσαν τους υπεύθυνους του μαγαζιού ότι θα πλήρωναν αυτοί το φαγητό του. Όταν ο Ουρουγουανός το έμαθε, αρνήθηκε ευγενικά το κέρασμα και πλήρωσε μόνος του τον λογαριασμό του.

Σε μια άλλη περίπτωση, ο ρεπόρτερ της Gazzetta dello Sport, Φαμπρίτσιο Βιτάλε είχε κάνει γνωστό πριν λίγο καιρό ότι ο Καβάνι προσέλαβε σαν οδηγό έναν άπορο Γκανέζο, που συναντούσε κάθε φορά έξω από το σούπερ μάρκετ που πήγαινε. Ο νεαρός έβγαζε τα απολύτως απαραίτητα για να επιβιώσει βοηθώντας τους πελάτες να κουβαλήσουν τα ψώνια τους. Ο Ουρουγουανός τον κάλεσε σπίτι του για φαγητό και τελικά αποφάσισε να τον στηρίξει, δίνοντας του ο ίδιος ένα βασικό μισθό.

Σήμερα το βράδυ στο Μονακό η πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης, μαζί με τη Μάντσεστερ Σίτυ, δίνει το δυσκολότερο παιχνίδι της στο γαλλικό πρωτάθλημα, απέναντι στην περσινή πρωταθλήτρια. Στο περσινό αντίστοιχο παιχνίδι η Μονακό είχε κερδίσει εύκολα με 3-1, με τον Καβάνι να σκοράρει το μοναδικό τέρμα των φιλοξενούμενων. Κρίνοντας πάντως από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Παρί, το να χάσει άνετα κάποιο παιχνίδι στη Γαλλία αυτή την εποχή συγκεντρώνει λίγες περισσότερες πιθανότητες από το να μπεις σε ένα λεωφορείο που κάνει μια διαδρομή 6 ωρών και να κάθεται δίπλα σου ένας από τους καλύτερους επιθετικούς στον κόσμο.