Ο Ατρόμητος, η Λέστερ και το όνειρο

Η τελευταία φορά που στην Ελλάδα, έγινε έκπληξη μεγατόνων όσον αφορά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος στο ποδόσφαιρο, απέχει πια 40 χρόνια… Ήταν η Λάρισα του Γιάτσεκ Γκμοχ τη σεζόν 1987-88. Κάποιοι από τους φιλάθλους, που ευχαριστήθηκαν και πανηγύρισαν ενδεχομένως, την κατάκτηση της Premier League από τη Λέστερ, ίσως και να μην είχαν γεννηθεί ακόμη όταν ο κάμπος πανηγύριζε το αδύνατο που έγινε δυνατό.

Από τότε μέχρι σήμερα, οι παραδοσιακές δυνάμεις του ελληνικού ποδοσφαίρου, μοιράζονται, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, την κορυφή και τις κούπες. Πολλές φορές μάλιστα έχουν καθαρίσει την μπουγάδα από την 9η αγωνιστική… Όχι φέτος. Στην 10η στροφή του πρωταθλήματος, ο Ατρόμητος όχι απλά καμαρώνει στην πρώτη θέση αλλά έχοντας ματς στην έδρα του, έστω και απέναντι στον πάντα επικίνδυνο Πανιώνιο, έχει την ευκαιρία να πάει και στην 11η αγωνιστική ως πρώτος.

Αν δεν υπήρχε το παράδειγμα της Λέστερ, ίσως οι Περιστεριώτες να μην έκαναν καν όνειρα. Να είχαν πιστέψει ήδη ότι αυτό το «παραμύθι» που ζουν εδώ και λίγο καιρό, κάποια στιγμή θα τελειώσει. Λόγω Ρανιέρι, όλοι πλέον δικαιούνται να ονειρεύονται κι όχι μόνο να ονειρεύονται αλλά να έχουν την πίστη, την πεποίθηση ότι μπορούν να κάνουν αυτό το όνειρο πραγματικότητα!

Ανεξάρτητα με την ομάδα που υποστηρίζεις, το ενδεχόμενο να ξαναδούμε κάποια στιγμή στο μέλλον μια… Λάρισα, να τερματίζει πρώτη και να βγαίνει πρωταθλήτρια, είναι ευχής έργον. Είτε από το Περιστέρι είναι αυτή η νέα… Λάρισα, είτε από τη Νέα Σμύρνη, είτε από τη Λιβαδειά. Και γιατί όλοι πρέπει να έχουν δικαίωμα στο όνειρο αλλά και διότι αυτές τις ιστορίες του αθλητισμού, λες, μεγαλώνοντας, στα παιδιά και στα εγγόνια σου. Τότε που τα προγνωστικά πάνε περίπατο… Τότε που Δαυίδ βρίσκει το πετραδάκι, το βάζει στη σφεντόνα και υπερισχύει του, λάθος, των Γολιάθ…

SOKIN