Οι δεσμοί των Ουκρανών με τη Μονακό και η ιστορία του προέδρου της, Sergueï Dyadechko, δεν είναι και ό,τι πιο συνηθισμένο θα διαβάσετε σήμερα.
Ο κύριος Dyadechko είναι ο άνθρωπος που έβαλε το Πριγκιπάτο στον ευρωπαϊκό μπασκετικό χάρτη φτάνοντας στο Μόντε-Κάρλο με το… τυχαίο θρόισμα των φύλλων.
Ο 47χρονος επιχειρηματίας υπήρξε ο ιδρυτής της Ουκρανικής τράπεζας Robovid. Το 2008 και εν μέσω της οικονομικής κρίσης, η τράπεζα του σχεδόν διαλύθηκε, όντας η πρώτη η οποία απαίτησε βοήθεια από την πολιτεία. Η διάσωση της τράπεζας απαιτούσε δισεκατομμύρια ευρώ και ένα μέρος των χρημάτων αυτών “χάθηκε” κατά τη διαδικασία αυτή. Xρήματα των πολιτών.
Το 2012 στο Κίεβο, το αυτοκίνητο του Dyadechko πυροβολήθηκε 26 φορές.. Ο ίδιος είχε δημιουργήσει αρκετούς εχθρούς και η κατάσταση στην Ουκρανία δεν ήταν η καλύτερη δυνατή για αυτόν. Οι φήμες ότι ο ίδιος σκηνοθέτησε το γεγονός έδιναν και έπαιρναν. Έτσι ζήτησε άσυλο στο Μονακό (παρότι διατηρούσε άριστες σχέσεις με τη κυβέρνηση της χώρας του).
Ο Dyadechko ήταν για χρόνια πρόεδρος της BC Donetsk. Όταν εγκαταστάθηκε στο Μονακό, άρχισε αμέσως να χρηματοδοτεί την ομάδα μπάσκετ η οποία τότε βρισκόταν στη τέταρτη κατηγορία. Το 2014 έφτασε σε σημείο να απειλήσει τη πολιτεία ότι θα σταματήσει να χρηματοδοτεί το club εάν δεν τον έχριζαν πρόεδρο. Κάπως έτσι, πήρε το αξίωμα στη θέση του ιστορικού προέδρου Arnaud Giusti.
Ουσιαστικά το μπάτζετ της ομάδας της Μονακό είναι η… τσέπη του. Οι Μονεγάσκοι δεν έχουν χορηγίες/σπόνσορες, γεγονός ασυνήθιστο για ένα club στη γαλλική λίγκα. Παράλληλα ο Dyadechko έχτισε δεσμούς ανάμεσα στον οργανισμό και τη χώρα του. Έφερε τον Oleksiy Yefimov στο Πριγκιπάτο αναθέτοντας του καθήκοντα General Manager. Yπέγραψε τον κόουτς Zvezdan Mitrovic ο οποίος δούλευε για μια δεκαετία στην Ουκρανία, διεθνείς παίχτες της εθνικής ομάδας της χώρας του όπως ο Gladyr ή ο Φεσένκο.
Για αρκετό καιρό πάντως η εικόνα του στους κύκλους του Γαλλικού μπάσκετ δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Πίσω στο 2015 για παράδειγμα, η Μονακό ήταν πρώτη στη ProB μετά από 25 ματς. Ο Dyadechko είδε όνειρο το βράδυ και χωρίς να ρωτήσει κανέναν (φυσικά ούτε τον προπονητή Savo Vucevic -θείος του σταρ των Μάτζικ- ποιός είναι στη τελική ο προπονητής που του πέφτει και λόγος) έφερε στο Μόντε Κάρλο τον Marco Killingsworth (για να ενισχύσει τη γραμμή ψηλών) με τον Αμερικανό να έχει κάνει σπουδαίες εμφανίσεις τη προηγούμενη σεζόν στη Ντόνετσκ (μετά πήγε στο Ekaterinburg).
Σημειώστε ότι εκείνη τη περίοδο στη ProB επιτρεπόταν η συμμετοχή μάξιμουμ τριών ξένων παιχτών σε ένα παιχνίδι. Ο κόουτς Vucevic σαν να μη συμβαίνει τίποτα, συνέχισε στο επόμενο ματς με το ίδιο σύνολο (και την ίδια σύνθεση ξένων παιχτών) στέλνοντας αγνοώντας τον Killingsworth ο οποίος είδε την αναμέτρηση από τις κερκίδες. Την επόμενη ημέρα ο πρόεδρος απέλυσε τον Vucevic και έφερε στη θέση του τον Zvezdan Mitrovic. Αυτός έδωσε κάποια λεπτά στον Killingsworth (δίπλα στον Moustapha Fall στο “5”) και πήρε το πρωτάθλημα. Κάπως έτσι ο άγνωστος στο ευρύ κοινό κόουτς Μίτροβιτς πήρε την ευκαιρία και τώρα πλέον τείνει να γίνει ο πιο αξιοσέβαστος προπονητής στο γαλλικό μπάσκετ. Στον κόσμο του Serguei Dyadechko, όταν στο βιογραφικό σου περιλαμβάνεται με κάποιον τρόπο η λέξη “Ουκρανία”, απλά μπορείς…